dinsdag 29 juni 2010

De Altink Affaire

Zaak: Kunstvervalser ontmaskerd?
Hoofdpersoon: C. Van Loenen
Lijdend voorwerp: J. Meijerink (het is maar hoe je het bekijkt)
De eis: 150.000 euro ---> afgewezen!
Oordeel: gebrek aan bewijs
Eis hoger beroep: 75.000 euro

“Zou je met een vrouw die besmet is in bed willen duiken? Ik niet!”
Direct duidelijk, het argument dat Van Loenen gebruikt om uit te leggen waarom hij de met valsheid beschuldigde schilderijen niet terug wil nemen. Helaas voor hem wil hij tegelijkertijd ook niets kwijt over de oorsprong van de beruchte werken, wat hem juist een alibi zou verschaffen. “Natuurlijk weet ik wel waar ik mijn spullen vandaan heb, maar als ik met vingers ga wijzen, trek ik anderen mee mijn problemen in.”


Goed verzonnen

Het klinkt heel nobel, maar het zou net zo goed een leugen kunnen zijn. Een verzinsel van een man die in het nauw gedreven is. Feit is namelijk dat hij in 1992 werd gezien als het "kwade genius" achter een reeks onechte Ploeg-schilderijen. Daarop zat hij 4 dagen vast in de cel en werden er maar liefst 30 doeken in beslag genomen. Volgens een bloedlinke Meijerink, een man die hem al 3x voor de rechtbank sleepte, is de veinsende vervalser nog steeds actief en zijn ook de neppers die hij een aantal jaar geleden kocht van zijn hand. Vanuit zijn comfortabele woonboerderij heeft hij ze willens wetens voor een originele Ploeg-prijs verkocht. De schade in totaal? 23.000 euro. “Oplichting!”, claimt Meijerink na een grondige taxatieronde. “Onzin!” roept Van Loenen, verontwaardigd. Sindsdien zijn de vrienden vijanden. Met maar één doel voor ogen: hun gelijk bewijzen. Ten koste van alles.

Het klinkt als een soap, toch is het 'based on a true story'. Al 10 jaar loopt deze zaak. Al 10 jaar worden nieuwe bewijsstukken aangevoerd, experts uitgehoord en advocaten ingeschakeld. Het is een heel gevecht en ik vraag me af of oud-politieman Meijerink er zelf zo langzamerhand ook een beetje zat van is. Nou is de bovengenoemde koopsom misschien een heel bedrag - die rechtsgeleerden werken ook niet voor niets! Ik gok dat er al lang een envelop op de deurmat is gevallen met een berekening waarvan je steil achterover valt. Zijn grenzeloze wraak en onuitputtelijk eergevoel zouden hem nog wel eens duur kunnen komen te staan.

Boven: Ploeg-schilder Jan Wiegers werd ook al veelvoudig gekopiëerd

 Maar deze keer zal het anders lopen! Tenminste, dat belooft het kunstslachtoffer ons. Want nu heeft hij toch spraakmakende en solide bronnen verzameld! (dat mag ook wel na al die tijd) Kenners die, volgens hem, zonder a shadow of a doubt kunnen zeggen dat zijn aanwinsten geen meesterwerken maar priegelplaatjes zijn. Met een waarde van, je raadt het al; 0 komma 0 euro. Jammer genoeg voor hem zit de Beilense Schilderboer ook niet stil - die heeft imiddels een heel rapport opgesteld waarin uitgebreid in wordt gegaan op de incompetentie en twijfelachtige geloofwaardigheid van de tot dusver aangetreden professionals.. Hard tegen hard, zei ik toch.

Gemakkelijker gezegd dan gedaan
Dit bewijst maar hoe moeilijker het is om je tegenstander 100% als kunstvervalser of kunstbesmetter neer te zetten. Zelfs experts hebben immers een mening, niet alleen hun vakkundige kunnen. En die kan door geruchten en eigenbelang behoorlijk veranderen, vooral in een zaak die zo high profile is als deze. Zo schatte Ploeg-kenner J. van den Hende in the nineties enkele schilderijen uit het genre op ontelbare waarde, maar kwam hij onmiddellijk op zijn bevindingen terug toen bleek dat ze afkomstig waren van de meer berucht dan beroemde schilder Cor van Loenen. Trillende handjes zal hij ervan gekregen hebben - om als een van weinigen tegen de stroom in te gaan. In de media gonst de nervositeit intussen duidelijk door: niemand wil met een vieze naam weer naar huis; besmeurd, vernederd.. Nee, dan maar vieze vingers.

Boven: zelfportret van Altink himself

The verdict

Het is dus niet alleen een ja-nee schreeuwpartij tussen de oude vrienden, maar ook een schaakpartij op dun ijs tussen de kunstkenners die zich hebben laten meeslepen in deze affaire. Wat een gedoe. And I thought art was meant to be fun. Ach, eind augustus zullen we wel horen wat het wordt. Als het houten hamertje een 'guilty' of 'not guilty' door de kamer schalt. Of zal dat voor de man nog een seintje zijn om de volgende rechtszaak in de startblokken te zetten...? Laat ik het maar niet te hardop zeggen. Ik geef hem nog eens ideeën.

1 opmerking:

  1. Een voortslepende affaire, die alleen maar verliezers kent, financieel als qua ego.
    elke expert/taxateur loopt achter de ander aan en wilt zijn vingers niet branden.

    De eiser loopt al 10 jaar met een grote deuk in zijn ego... en geef de "vervalser" eens ongelijk om besmette schilderijen terug te nemen.
    De eiser valt dadelijk nog in een zwart gat, als alles dadelijk over is en zeker als hij zijn "gelijk" niet gekregen heeft.
    Tip als je een vals werk koopt, vraag je geld terug, krijg je dit niet, verbrand het, zet het weer terug in de markt, maar ga verder met je leven, even accepteren maar dan weer dan doorgaan.

    dit is alles te danken aan de hebzucht van deze ex-cop. want een altink koop je niet voor een paar duizend euro.... hij kan beter die zgn specialist, die in eerste instantie het werk goedkeurde, vervolgen want ik mag aannemen dat de eiser voordat hij de werken aankocht een specialist inschakelde.....

    Blijft de vraag nog hoe kan een agent werken als jan altink bekostigen? of zijn die salarissen toch niet zo matig als ze doen voorkomen? of was hij corrupt.....

    BeantwoordenVerwijderen