House sitting

 Nee, deze blog heeft niets met de sinistere humor van dokter House te maken. Meer met Eigen Huis &  Tuin, maar dan in de puurste zin van het woord. Bij alleen thuis zijn, wordt vaak aan wilde feesten, eindeloze film marathons, liters alcohol, slapeloze nachten en ongezonde eetgewoonten gedacht. Not to mention is het een goed excuus om al je vrienden uit te nodigen en wordt er zowat van je verwacht dat je 'vergeet' de afwas te doen - zodat elke kamer van het huis aan het eind van de week verdacht veel van een zwijnenstal wegheeft.

Dat ben ik niet van plan. Die stereotype verschijnselen laat ik over aan makers van slechte/slapstick komedies. Ik weet wel degelijk hoe de wasmachine werkt, kan best een fatsoenlijke maaltijd  voor mezelf bereiden (die meer dan 2 ingrediënten telt!), ben behendig in het omgaan met Dreft en leer stukje bij beetje om de schijnbaar ontembare tuinslang te overmeesteren. (gisteren viel het ding nog spontaan uit elkaar in mijn handen) Het zal ook wel moeten; 8 dagen lang ben ik de enige verantwoordelijke.  Een house sitter dus. 

Home alone zijn is wellicht even wennen, maar biedt ook een mooie kans; want hoe is het eigenlijk om op jezelf te wonen? Kan ik het aan? Volgens mij ben ik er wel klaar voor. Toch? 

Ik moet zeggen dat het wel meeviel. Zelfs tegenviel. Eitje, eigenlijk. Zelfs de wasmachine heeft het overleefd. En, nee, er is niets gekrompen. De strijkplank is wel saai in zijn donkere hoekje blijven staan, maar dat was puur en alleen omdat ik er geen tijd/zin voor/in had. Over het algemeen beviel het aardig goed. Wel heb ik duidelijk gemerkt dat ik een gezelligheidsmens ben. Sure, ik praat wel vaker met tegen mijn kat, maar dit was op een ander niveau. Zo was ik zelfs blij dat ik eindelijk weer een dag les had! Whoo!  (zielig gewoon, I know) Human contact; van wezenlijk belang. Voor mij althans. Wel boden onze vrolijke parkietjes een sfeervol achtergrond muziekje. 

Behalve dat wist ik even niet wat ik aanmoest met een gesneuvelde houtduif (ravage documentatie staat hieronder...) - die Tom direct na thuiskomst is gaan opruimen. Mét stofveger en blik. En stofzuiger.

Daarnaast had Piepie tijdens mijn week alone een nieuw plekje gevonden. Bij mij op bed. Yes, toen mams thuiskwam, lag hij er bijna nog. Als luie berg van zwarte haartjes. Maar wel awwww. (zo lang hij van de pimpelmeesjes afblijft)