Boys will be boys...

 Ik heb er niks van gemerkt. Geen lawaai, herrie of ook maar het geringste geluid. Ik zat lekker boven op mijn kamer en ging pas - toevallig- naar beneden toen ik hoorde dat de postbode iets in de brievenbus gooide. "Snel even kijken," dacht ik en zag toen ik de trap af sprintte dat de hele gang vol lag met rommel. Veren, om precies te zijn. En, nee, geen lieve kleine donsveertjes die met de nazomerwind naar binnen waren gewaaid; het was een hele outfit. Iemands jasje. Het enige wat aan deze crime scene achtige gewaarwording miste, waren de witte krijtlijnen rond het niet-bestaande slachtoffer. 

De verdachte was overigens ook al direct spoorloos, al had ik wel zo'n vermoeden waar ik hem kon vinden. En, inderdaad, onder de aardbeienplant recht onder het vogelhokje lag hij. In het zonnetje - voor ieder ander zijn ogen onschuldig aan het zonnebaden. Maar ik wist wel beter. Er was hier maar een poezelig beestje in de buurt die zich in huize Smits waagde - en dat was Piepie. Ja... ik geef het toe, de naam komt hem dit keer ten dienste. Zo'n knuffeltje zou je a murder most foul niet snel in de schoenen schuiven. Maar foto's spreken boekdelen. 

As seen below Mr. P was captured on camera,
lingering over the deceased with a cold stare

Oké, oké - dat is hem niet echt hierboven. MAAR het is griezelig hoe sprekend hij er op lijkt. Je zou bijna denken dat onze 80-jarige buurman met een telelens in de struiken heeft zitten wachten. Lijkt me wel iemand voor Discovery Channel

Strenge maatregelen moesten natuurlijk getroffen worden. Mr. P werd een hele middag uit de woonkamer verbannen, kreeg een flinke scheldtirade van Mr. Smits naar zijn hoofdje geslingerd en werd een avondlang zijn meest geliefde Whiskas Temptations ontzegt. Mild, denken jullie misschien. Maar geloof me dat Puss in Boots niet de enige kitten is die zo lief kan kijken... Those big old eyes get you every single time. *zucht*

Of zou toch de kabouter het gedaan hebben???
Hmm. Bring him in for questioning!