Woordgrapje, heel flauw. Nee, het cijfer slaat niet op het weer, helemaal niet, maar op mijn ten-einde-komende academische carrière. Dan is het woord "tien" al heel gauw heel indrukwekkend. Afgerond dan.. niet dat die resterende 0,5% mijn euforie teniet kan doen. As we speak is mijn 9,5 onderweg naar het bedrijfsbureau! Voor mijn "prachtige" portfolio voor Vormgeving. Yes! kan ik alleen maar zeggen roepen. Ik ben erg blij, erg trots...en erg opgelucht. (one down, one more to go...)
8acht8
Stiekem was ik toch wel een beetje teleurgesteld toen ik mijn voormalige missie 'het achten plan' zag mislukken. Wat had die stomme zeven in Godsnaam te zoeken tussen zijn hoogwaardigere soortgenoten?(!) Een beetje geeky was mijn streven wel, dat geef ik toe. En onnodig onhaalbaar wellicht. Maar het is het laatste jaar, dacht ik. Dan mag je wel wat strengere eisen stellen. Laten zien wat je echt kan. Dus, hup, discipline! Unleash your inner nerd, Kirs! Of zoals Charlie Sheen zegt; "I only have one gear; go".
Tja, tijdens je diploma-uitreiking wil je immers iets hebben om trots op te zijn. Vooral wat je lievelingsvakken aangaat. (lees; de creatieve/leuke vakken) Die sombere vijf die je ooit voor dat *kuch* ver-schrik-ke-lij-ke *kuch* tentamen van communicatie hebt gehaald, heb je namelijk al lang en breed ergens op het zoldertje van je gedachten weggestopt. Toen was school nog 'saai' en 'nodig'. Iets wat je vooral 'moest' doen en 'verplicht' was om waar te maken. Zodra je ergens mee bezig gaat, waar je je hele ziel en zaligheid in kan stoppen, neemt dat andere (enthousiastere) vormen aan. Ik noem maar het schrijven van een pilot voor een televisieserie, het bedenken van een toneelstuk, het maken van logo's of heerlijk prutsen met InDesign.
Automatische piloot
Je 'mag' ineens van alles. Het moeten is de deur uit. Dan is het ineens geen huiswerk meer, let je niet meer zo benauwd op de deadlines. Je komt ineens op gang, het loopt lekker, bijna vanzelf. Je voelt je thuis en wil je bewijzen, niet tegenover anderen, nee, vooral tegenover jezelf. Het wordt persoonlijk, motiveert je zodat je, soms zonder te eten/drinken/slapen/denken/ademen, alles in sneltreinvaart en een chaotische waas van inspiratie af kan ronden. Tot je er vierkante ogen en een barstende hoofdpijn van krijgt. Het is immers jouw ding; jouw pet project.Een hele reeks achten is het dus niet geworden, maar deze rapport-update haalt het gemiddelde van mijn afgelaste missie met een dikke knipoog omhoog. Nu maar hopen dat mijn experiment op gebied van erotica & toneel net zo geslaagd is.. ik wacht met spanning af! (((Update: het is een 8,5 geworden. Past dus perfect in het nerd-rijtje thuis, haha!)))
